Bankowy Fundusz Gwarancyjny zaprezentował przedstawicielom banków komercyjnych szczegóły metodyki wyznaczania minimalnego wymogu funduszy własnych i zobowiązań podlegających umorzeniu lub konwersji (MREL).
Podstawowym elementem wpływającym na wielkość wymaganego przez Fundusz MREL jest wskazane w planie przymusowej restrukturyzacji preferowane rozwiązanie w przypadku wystąpienia zagrożenia upadłością danego podmiotu.
W przypadku, gdy plan przymusowej restrukturyzacji wskazuje na likwidację w ramach standardowej procedury upadłościowej, MREL jest określany na poziomie obowiązujących wymogów kapitałowych. Nie spowoduje to dodatkowych obciążeń po stronie podmiotu.
W przypadku gdy plan przymusowej restrukturyzacji przewiduje umorzenie lub konwersję zobowiązań, MREL będzie wyznaczany na poziomie umożliwiającym pokrycie strat i rekapitalizację podmiotu w restrukturyzacji do poziomu zapewniającego spełnienie wymogów nadzorczych i odbudowę wiarygodności rynkowej podmiotu, z uwzględnieniem jego szacowanej wielkości po zastosowaniu instrumentu przymusowej restrukturyzacji.
W przypadku podmiotów, które powinny być restrukturyzowane poprzez przejęcie, wyznaczony poziom MREL powinien pozwolić na pokrycie strat podmiotu w restrukturyzacji i stanowić wewnętrzne źródło pokrycia kosztów wzrostu wymogów kapitałowych w podmiocie przejmującym wynikających z przejęcia praw majątkowych i objęcia zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji.
Bankowy Fundusz Gwarancyjny przedstawił również propozycję okresu przejściowego, w którym podmioty będą musiały spełnić nałożony na nie wymóg. Banki będą miały czas do 1 stycznia 2023 roku na osiągnięcie wyznaczonego poziomu MREL. W uzasadnionych przypadkach Fundusz może wyznaczyć dla danego podmiotu inny okres przejściowy.
Kolejnym kluczowym elementem, który został przedstawiony przez Fundusz jest rekomendowana struktura rodzajowa instrumentów zaliczanych na potrzeby wymogu MREL. Mając na uwadze zasadę niepogarszania sytuacji wierzycieli (ang. no creditor worse off) oraz konieczność zapewnienia wewnętrznych źródeł pokrycia kosztów przymusowej restrukturyzacji, których użycie nie będzie wywoływało niepożądanych skutków mogących negatywnie wpłynąć na ocenę wykonalności lub wiarygodności planu przymusowej restrukturyzacji, Fundusz oczekuje, że:
- wymóg MREL zostanie spełniony przez fundusze własne i zobowiązania podporządkowane,
- dłużne instrumenty zaliczane do MREL zostaną nabyte przez klientów profesjonalnych, tj. nie będą kierowane do klientów detalicznych oraz
- jednostkowa nominalna wartość instrumentu stanowiącego zobowiązanie zaliczone do MREL będzie wynosiła nie mniej niż 100 000 euro.
Przedstawione powyżej podejście Funduszu do wyznaczania MREL ma charakter ogólny i może ulec dostosowaniu do specyfiki poszczególnych podmiotów.
Szczegółowe informacje na temat indywidualnie wyznaczonego minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań podlegających umorzeniu lub konwersji zostaną przekazane podmiotom w streszczeniach planów przymusowej restrukturyzacji, po ich przyjęciu przez Zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.
Przedstawione powyżej podejście Funduszu do wyznaczania MREL będzie podlegało przeglądowi po wejściu w życie projektowanego pakietu zmian do BRRD/CRR/CRD IV.
